Welk bedrijf heeft nog jubilarissen? De Zwapex Groep wél. Zeventien stuks maar liefst over 2021 en 2022. Dat laat zien dat De Zwapex Groep een ‘place to be’ is. Waar je graag kómt werken en blijft werken. Jubilea van 12½, 25, 35 of 40 jaar in dienst zijn toch wel een teken aan de wand. Dan zit er iets best goed bij een bedrijf. Waar die ervaren krachten optrekken met jonge collega’s en gezamenlijk uiterst tevreden klanten helpen.
Een jubileum in coronatijd. Daarmee wordt het meteen een bijzonder jubileum. Geen feestje, geen receptie, geen borrel, niet samen met elkaar aan de bar met een drankje en een bitterbal. Maar wel: Tijd voor een feestelijk moment!
Deze keer is het de beurt aan Pierre Vroegindeweij. Hij is op 3 februari 1997 bij Zwapex in dienst gekomen en viert dit jaar zijn 25-jarig jubileum. Natuurlijk willen wij daar alles over weten;
Hoe ben jij bij Zwapex terecht gekomen?
Ik heb een opleiding gedaan voor elektricien op de technische school in Middelharnis. Na mijn laatste jaar ben ik een werk- en leertraject begonnen bij Holec in Ridderkerk. Ik mocht na het behalen van mijn diploma als enige van mijn klas blijven. Helaas volgde er een reorganisatie en werd “last in first out” gehanteerd en kon ik vertrekken. Jammer, want ik zat daar wel echt op mijn plek. Ik werkte daar als panelen bouwer (motoren en elektrische onderdelen voor bijvoorbeeld kermisattracties), dat is wel echt mijn ding. Vervolgens ging ik werken bij een klein bedrijfje op het eiland (Goeree Overflakkee) dat werkzaamheden uitvoerde voor de woningbouw. In de praktijk betekende dat buizen trekken en het leek wel of het toen altijd regende. Ik heb dit een tijdje gedaan, maar had het niet echt naar mijn zin.
Via de vader van mijn verkering van toen, Ramona Kleijn (nu mijn vrouw), hoorde ik dat ze bij Zwapex mensen zochten. Piet Kleijn (inmiddels oud medewerker Zwapex) regelde voor mij een gesprek met Bert Zwanenburg (oud directeur) en Jan van der Laan (oud productie directeur) in Berkel en Rodenrijs. Het was een fijn gesprek dat kan ik mij nog herinneren en het was snel rond, er werd even een startsalaris vastgesteld en de maandag daaropvolgend kon ik gelijk bij Zwapex beginnen.
Ik zou eigenlijk met Peter Vervloed op een bus gaan, maar op het laatste moment was er een wissel en ben ik met Arjan Nelis op een bus gegaan. Hij kwam mij elke ochtend ophalen en we deden altijd eerst een bakkie bij de pomp. Mijn eerste werk was ergens in Zeeland. We gingen een wasstraat afkitten, de vloeren, de wanden en de stalen kolommen. Arjan deed het even voor en het zag er vrij gemakkelijk uit. Ik dacht dat ik dat ook wel even zou doen. Helaas werkte dat niet zo en zat ik van top tot teen onder de kit. Arjan vond dat erg grappig, maar gelukkig had ik toen ook al mijn mondje klaar en zei: “Lach jij maar Arjan, jij mag het opknappen, want ik kan dat nog niet”!
Hoe verliep jou loopbaan?
Na mijn start bij Arjan Nelis ben ik overgestapt in de bus bij Peter Vervloed. Ik heb die periode veel geleerd en na een jaar ben ik als maat bij Bert Melaard op de bus gekomen. We zaten toen veel in Rijswijk/Den Haag/Amsterdam voor Bertus van Atten (accountmanager) en voor Gerard de Kievit (oud uitvoerder). Na twee jaar mocht ik van Jan van der Laan op een eigen bus. Toen ging het feest voor mij echt beginnen. Ik mocht zelf alle zaken gaan regelen op de bouw, communicatie met de klanten, mijn eigen productiestaten invullen en ik had ineens veel meer contact met kantoor. Het was een hele verandering dat ik nu ook zelf ging kitten en afwerken. In het begin was het best even lastig, want echt zelf kitten had ik nog niet veel gedaan. Ik werd ingezet voor de kleinere klusjes (woningbouwprojecten). Natuurlijk hielp ik ook wel eens mee op de grotere werken waar de ervaren medewerkers liepen, daar leerde ik veel van. Na verloop van tijd werd ik steeds handiger met de kitspuit, mijn productie ging omhoog en dan krijg je van hoger hand ook steeds meer vertrouwen en ruimte om zelf je werkzaamheden uit te voeren en in te delen. Ook kreeg ik andere en meer complexere werken. Mijn eerste eigen grote werk was de Waterstadtoren in Rotterdam van Boele en van Eesteren. Ik heb in al die jaren verschillende medewerkers meegekregen en opgeleid. Eén daarvan is Ricardo Heistek. Ricardo begon bij Zwapex als vakantiemedewerker en is nu allround kitter bij Zwapex.
Er kwam een verschuiving in mijn werkzaamheden, we kregen meer onderhoud klussen. Dit houdt in dat je bestaande kitvoegen verwijderd en opnieuw aanbrengt. Deze werkzaamheden zijn vaak aan gevels en op hoogte waardoor je veel in glazenwassersbakken en in hoogwerkers werkt. Mijn laatste onderhoudsproject was het NH hotel in Utrecht. Dit was een heel leuk werk, omdat je op die hoogte je werk kon maken en tegelijk over het centrum uitkeek. Ik had toen totaal geen hoogtevrees. Ik ging vorig jaar even met Lucas Kennes mee in een hoogwerker op zaterdag (Project Haasje Over in Eindhoven) en ik kan je zeggen, ik moest even twee keer slikken voordat ik daarin durfde te gaan. Dat komt, omdat het niet meer je dagelijkse werk is.
Ik heb veel leuke werken gehad, zoals het ziekenhuis in Amsterdam. De werkzaamheden waren moeilijk bereikbaar vanwege het helikopter platform op het dak. Er was een ander systeem voor gezocht voor de bereikbaarheid, namelijk een hangladdersysteem onder het platvorm. Andere collega’s zagen deze klimactie niet zitten. Marcel Zegwaard (uitvoerder Zwapex) benaderde mij of ik het wilde proberen. Na uitvoerige instructies klom ik via de ladder naar beneden en net toen ik wilde gaan beginnen met kitten viel ineens het plateau weg en hing ik alleen nog maar aan een touwtje. Gelukkig liep het goed af en na reparatie van het plateau heb ik de werkzaamheden uitgevoerd. Maar dat was nog niet alles, wat later hing ik aan de andere gevel toen de helikopter opsteeg, zo je wilt niet weten hoe een harde windvlaag dat veroorzaakt, hing ik daar aan een laddertje. Dat waren spannende tijden, maar erg leuk om op terug te blikken! (Scan de QR-code om een kort filmpje hiervan te zien).
Ik werd steeds vaker ingezet voor moeilijkere en lastigere projecten. Er werd gezien dat ik meer in mijn mars had.
Toen er een vacature voor werkvoorbereider bij Zwapex voorbij kwam heb ik voor deze functie een interne sollicitatie gedaan, maar dat is helaas niets geworden, omdat ze toch meer een uitvoerder in mij zagen.
Bij Bertus van Atten zag ik hoe hij zijn uitvoerders taken uitvoerde en dat leek mij ook wel wat. Dus toen de functie uitvoerder vrij kwam en ik benaderd werd, hoefde ik daar niet lang over na te denken. Ik heb rap gepaste kleding en een koffertje aangeschaft en per 1 januari 2016 ben ik uitvoerder geworden voor de regio Zuid.
Ik ga nu het zevende jaar in als uitvoerder en ik voel me steeds meer thuis in deze functie. In het begin was het best lastig en een hele omschakeling van met je handen werken naar veel denkwerk. Zo herinner ik mij nog dat ik in de beginperiode offertes ging nabellen met Bertus van Atten, hij deed het 1 keer voor en toen kreeg ik gelijk de telefoon aan mijn oor.
Hoe heb jij je de werkzaamheden eigen gemaakt?
In eerste instantie is het veel kijken en luisteren. Daarna heb ik de werkzaamheden naar mijn eigen hand gezet. Ik ben gelukkig administratief vrij sterk, dus dat lukt goed. Het opnemen van werken heb ik in het begin veel samen gedaan en nu heb ik hierin mijn eigen (digitale) systeem gevonden. Ik heb veel van mijn collega’s geleerd.
Wat is je het meest bijgebleven de afgelopen 25 jaar?
Vooral de groep mensen waar je mee werkt. Met collega’s op de zaterdagen werken waren echt dé leuke momenten en mag ik nu zo af en toe ook nog doen. Ongeveer vijftien jaar geleden toen Zwapex 35 jaar bestond hebben we namens de personeelsvereniging een collage geschonken aan de directie van de Zwapex groep. De meeste foto’s van die collage komen van een werk waar we met veel mensen hebben gewerkt op een zaterdag. Een onderhoudswerk genaamd Hofplein in Rotterdam. Als je daar de foto’s van bekijkt dan kan je zien dat we een hecht team zijn en vooral plezier in de werkzaamheden hebben.
Zo vond ik het ook fantastisch dat Ramona Vroegindeweij en Mandy Lakerveld met toen nog een blauwe Zwapex bus op een zaterdagochtend naar Maanplein in Den Haag gingen (Bouwbedrijf Wilma). Ze hadden koffie en koeken meegenomen en stonden op de bus iedereen op te wachten. De dames hebben die dag band gestopt en gefilmd. Ik heb de film pas nog gekeken en dan zie je al die jonge koppies van Cor Troost, Ab Molenaar, Marcel Zegwaard, Erwin Both en vele anderen. Ook de feestjes bij Zwapex zijn altijd leuk. Ik denk even terug aan een bedrijfsfeestje in Dordrecht, we gingen hier lekker eten, karten en bowlen. Ik zat toen in het groepje om te bowlen met onder andere Ramona, Piet Kleijn en Gert-Jan Roobol. Ik had gewonnen en Piet was tweede geworden. Bert Zwanenburg gaf Piet Kleijn de tweede prijs, maar dit bleek Gert-Jan te zijn (die noemt zichzelf Piet lees interview jubilaris Gert-Jan Roobol 2021). Dit was echt een hilarisch moment.
Van welke werkzaamheden krijg jij het meeste energie?
Werken opnemen, gegevens uitwerken en de jongens begeleiden. Dit zijn eigenlijk meerdere facetten die elkaar opvolgen in het gehele proces. Ik vind het leuk om dit proces in gang te zetten, dan de interactie op kantoor, planning en uiteindelijk een stuk praktijk. Wat ik minder leuk vind is als er problemen ontstaan, zoals losse kitvoegen of andere klachten. Gelukkig gebeurt dit niet vaak!
Wat doet Pierre in zijn vrije tijd?
Ik hou ervan om mensen te helpen. Ik heb veel kennis van computers en vind het ook leuk om hiermee bezig te zijn. Ook een klusje uitvoeren voor een ander maakt mij blij. Hierdoor blijft mijn eigen werk wel eens liggen. Bij Zwapex help ik ook graag mijn collega’s waardoor ik niet altijd aan mijn eigen werk toekom.
Hoe zou jij je karakter omschrijven?
Ik denk dat ik een open karakter heb, ik ben hulpvaardig, eerlijk, recht door zee en ook zeker zorgzaam.
Wat staat er bovenaan je bucketlist?
Heel oud worden en gezond blijven. Daarnaast zou ik ook nog wel miljonair willen worden. We doen al jaren met 10 collega’s mee aan de staatsloterij, tot nu toe hebben we geen grote bedragen gewonnen.
Wat er nog meer op mijn bucketlist stond, bijvoorbeeld mijn motorrijbewijs halen, dat heb ik inmiddels al gedaan. Huisje, boompje, beestje is ook gelukt. Ik ben een tevreden mens.
Hoe ziet jouw perfecte dag eruit?
Jeetje mina, pfff, waar haal je die vragen toch steeds vandaan. Mijn perfecte dag begint met uitslapen, dat kan gerust 12:00 uur worden. Dan lekker met het gezin eten. Op een perfecte dag schijnt natuurlijk de zon en brengen we als gezin een bezoek aan een pretpark bijvoorbeeld de Efteling. Natuurlijk gaan we daarna lekker uit eten want op een perfecte dag ga je niet zelf koken of afwassen!
Waar heb je spijt van?
Dat er mensen in mijn leven zijn geweest die een negatieve invloed op mij hadden en dat ik die personen niet eerder gedag heb gezegd. Ik wil graag mensen helpen, maar er wordt ook wel eens misbruik van gemaakt.
Wat vind je makkelijker: Complimenten geven of complimenten ontvangen?
Ik geef graag complimenten, omdat je ziet dat de ander daar gelukkig van wordt. Als ikzelf een compliment krijg, weet ik me niet altijd een houding te geven en soms word ik er sentimenteel van. Het ligt er natuurlijk ook aan van wie je een compliment krijgt!
Is Zwapex voor jou een familie bedrijf?
Jazeker, bijna mijn hele familie heeft hier gewerkt. Ramona mijn vrouw werkt hier ook al bijna 25 jaar, mijn schoonvader Piet Kleijn heeft hier bijna 30 jaar gewerkt. Mijn (ex) zwager Richard Blok heeft ook een tijd bij Zwapex gewerkt. Mijn dochters Kimberley (18 jaar) en Alysha (14 jaar) zie ik niet echt toetreden tot de Zwapex Groep. Kimberley heeft ambities om dierenarts (assistent) te worden en Alysha wil de horeca kant op.
Hoe ziet 2022 er voor jou uit?
Ik verwacht geen raar jaar, dus ik sta er positief in, alles gaat voor de wind. We hebben geen vakantieplannen, maar willen ongepland leuke dingen gaan doen. Kimberley gaat op stage naar Griekenland, daar kijkt ze erg naar uit en daar genieten wij dan weer van.
Zou je beroemd willen zijn?
Ja, dat zou ik best wel willen. Ik heb vroeger veel gesport, ik was keeper bij MSV & AV Flakkee en later heb ik daar keeperstrainingen gegeven. Ik zou best een beroemde keeper of keepertrainer willen zijn. Als ik professioneel keeper was geworden, zou ik betaald worden voor iets wat ik supergraag doe. Helaas heb ik veel blessures, waardoor ik nu helemaal niet meer sport.
Met wie zou je wel eens een ontbijtje willen eten?
Ik zou het niet weten, er is geen beroemdheid die ik nog zou willen ontmoeten. Dan ga ik liever ontbijten met mensen die ik al ken.
Stel, je gaat een escape room in en mag 4 collega’s meenemen, wie neem je mee en waarom?
Arjan Nelis zou ik meevragen, want met hem kan je altijd lachen. Ik neem dan ook Ramona mee, ze is mijn vrouw en collega en zij vindt dat erg leuk om te doen en ze is erg goed in puzzelen en verbanden leggen. Ook zou ik Robert Paulissen toevoegen aan mijn team. Ik ken Robert al vanaf de kleuterschool, hij heeft altijd energie voor 10, dus die kunnen we er goed bij hebben. Ook zou ik Mandy Lakerveld meenemen, zij is altijd wel in voor een uitje, ze heeft humor en denkt “out of the box”, dus dan zullen we best ontsnappen. Ik denk dat we dit uitje maar eens moeten gaan inplannen.
Tot slot nog een aantal korte vragen:
Lievelingskleur: Blauw
Geluksgetal: 8
Leukste film: American Pie
Favoriete huisdier: Hond
Meest bezochte website: Google
Lekkerste gerecht: Kip uit de oven
Wat lust je echt niet: Spinazie
Super snack: Frikandel
Heerlijk liedje om naar te luisteren: Top 40
Zaterdagavond drankje: Cola
Guilty pleasure: Snacken en ik ben dol op gadgets!
Levensmotto: Kan niet bestaat niet! Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat!
Bedankt Pierre voor je openhartige en gezellige gesprek én gefeliciteerd met je 25-jarige jubileum. We hopen dat hier nog vele jaren bijkomen!